Nowotwór: repozytorium polityk regionalnych w zakresie profilaktyki i wykrywania

Warszawa, podobnie jak inne wielkie miasta, stoi przed wyzwaniem zmian klimatycznych, przynoszących coraz częstsze susze, fale upałów, gwałtowne ulewy i powodzie. W odpowiedzi na te zagrożenia stolica wdraża innowacyjną koncepcję „miasta-gąbki”, która ma na celu lepsze zarządzanie wodami deszczowymi. Poprzez zastosowanie rozwiązań retencyjnych miasto zyskuje zdolność zatrzymywania wody na swoim terenie, co pozwala na skuteczne przeciwdziałanie suszom, powodziom oraz redukcję efektu miejskiej wyspy ciepła. Projekt „Miasto-Gąbka” realizowany przez CASE-Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych, przy wsparciu finansowym Fundacji E.ON, ma na celu poprawę odporności Warszawy na zmiany klimatyczne oraz podniesienie jakości życia mieszkańców poprzez wprowadzenie ekologicznych rozwiązań. Składa się on z trzech etapów: Analiza globalnych przykładów wdrażania koncepcji „miasta-gąbki” i dostosowanie najlepszych praktyk do warunków warszawskich. Przygotowanie przewodnika dla wspólnot mieszkaniowych i zarządców budynków, ułatwiającego planowanie, wdrażanie i utrzymanie systemów retencji wody deszczowej oraz zielonych przestrzeni. Działania edukacyjne, w tym warsztaty i kampanie informacyjne, mające na celu zwiększenie świadomości ekologicznej mieszkańców oraz zarządców nieruchomości. Korzyści z realizacji projektu obejmują m.in. skuteczniejsze zarządzanie wodami deszczowymi, redukcję ryzyka powodzi, poprawę mikroklimatu, zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych oraz poprawę jakości powietrza. Miasta, które wdrożyły podobne rozwiązania, odnotowały wzrost zdrowia mieszkańców oraz lepszą jakość przestrzeni miejskiej. Projekt skierowany jest do wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych oraz zarządców powierzchni biurowych, którzy mają kluczowy wpływ na miejską infrastrukturę. Współpraca z Urzędem Miasta Warszawy oraz opracowanie materiałów edukacyjnych zgodnych z miejskimi wytycznymi zapewni skuteczną implementację rozwiązań. Projekt „Miasto-Gąbka” to krok w stronę bardziej zrównoważonego i odpornego na zmiany klimatyczne miasta, a zatem poprawy jakości życia jego mieszkańców.

Celem badania jest zebranie, zmapowanie i udostępnienie dobrych praktyk, przykładów oraz historii sukcesu związanych z inwestowaniem w odporność na katastrofy (zarówno w odpowiedzi na wcześniejsze katastrofy, jak i na podstawie wniosków wyciągniętych z tych doświadczeń) na poziomie lokalnym i regionalnym. Badanie koncentruje się na gromadzeniu dowodów na inicjatywy, przykłady dobrych praktyk oraz działania podejmowane przez członków komisji NAT w celu poprawy odporności na katastrofy. Będzie ono oparte na wywiadach przeprowadzonych z członkami komisji NAT na podstawie kwestionariusza. Badanie wyciągnie również wnioski dotyczące korzyści z inwestowania w odporność na katastrofy i przedstawi rekomendacje dla władz lokalnych i regionalnych dotyczące dalszych działań, bazując na historiach sukcesu członków komisji. Historie te pokazują, że inteligentne inwestycje na poziomie lokalnym i regionalnym mogą mieć znaczący wpływ na redukcję ryzyka katastrof. Główna uwaga zostanie skupiona, choć nie wyłącznie, na ekstremalnych zjawiskach pogodowych i katastrofach związanych z klimatem, biorąc pod uwagę ich rosnącą częstotliwość, intensywność i wpływ. Badanie przyczyni się do wymiany wiedzy i dobrych praktyk poprzez gromadzenie i udostępnianie historii sukcesu od członków, którzy zainwestowali w redukcję podatności na zagrożenia i wzmocnienie odporności na katastrofy na poziomie lokalnym i regionalnym. Jako repozytorium przykładów dobrych praktyk, inicjatyw i działań związanych z przygotowaniem na katastrofy i odpornością na nie, badanie ma również na celu wniesienie wkładu w większy i długoterminowy projekt mający na celu mapowanie historii sukcesu w zakresie inwestowania w odporność na katastrofy w terenie.

SEAO2-CDR to nowy, europejski projekt, którego celem jest zwiększenie naszej wiedzy na temat technik wychwytu i składowania dwutlenku węgla w oceanach (OCDR), ich skuteczności oraz skutków. Projekt jest realizowany pod przewodnictwem brytyjskiego Narodowego Centrum Oceanografii. Pracę trzynastu europejskich organizacji badawczych koordynuje Uniresearch. Zadaniem członków projektu będzie dostarczenie naukowych, ekonomicznych, prawnych, politycznych, społecznych i etycznych ekspertyz … Continued

Warszawa, podobnie jak inne wielkie miasta, stoi przed wyzwaniem zmian klimatycznych, przynoszących coraz częstsze susze, fale upałów, gwałtowne ulewy i powodzie. W odpowiedzi na te zagrożenia stolica wdraża innowacyjną koncepcję „miasta-gąbki”, która ma na celu lepsze zarządzanie wodami deszczowymi. Poprzez zastosowanie rozwiązań retencyjnych miasto zyskuje zdolność zatrzymywania wody na swoim terenie, co pozwala na skuteczne przeciwdziałanie suszom, powodziom oraz redukcję efektu miejskiej wyspy ciepła. Projekt „Miasto-Gąbka” realizowany przez CASE-Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych, przy wsparciu finansowym Fundacji E.ON, ma na celu poprawę odporności Warszawy na zmiany klimatyczne oraz podniesienie jakości życia mieszkańców poprzez wprowadzenie ekologicznych rozwiązań. Składa się on z trzech etapów: Analiza globalnych przykładów wdrażania koncepcji „miasta-gąbki” i dostosowanie najlepszych praktyk do warunków warszawskich. Przygotowanie przewodnika dla wspólnot mieszkaniowych i zarządców budynków, ułatwiającego planowanie, wdrażanie i utrzymanie systemów retencji wody deszczowej oraz zielonych przestrzeni. Działania edukacyjne, w tym warsztaty i kampanie informacyjne, mające na celu zwiększenie świadomości ekologicznej mieszkańców oraz zarządców nieruchomości. Korzyści z realizacji projektu obejmują m.in. skuteczniejsze zarządzanie wodami deszczowymi, redukcję ryzyka powodzi, poprawę mikroklimatu, zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych oraz poprawę jakości powietrza. Miasta, które wdrożyły podobne rozwiązania, odnotowały wzrost zdrowia mieszkańców oraz lepszą jakość przestrzeni miejskiej. Projekt skierowany jest do wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych oraz zarządców powierzchni biurowych, którzy mają kluczowy wpływ na miejską infrastrukturę. Współpraca z Urzędem Miasta Warszawy oraz opracowanie materiałów edukacyjnych zgodnych z miejskimi wytycznymi zapewni skuteczną implementację rozwiązań. Projekt „Miasto-Gąbka” to krok w stronę bardziej zrównoważonego i odpornego na zmiany klimatyczne miasta, a zatem poprawy jakości życia jego mieszkańców.

Celem badania jest zebranie, zmapowanie i udostępnienie dobrych praktyk, przykładów oraz historii sukcesu związanych z inwestowaniem w odporność na katastrofy (zarówno w odpowiedzi na wcześniejsze katastrofy, jak i na podstawie wniosków wyciągniętych z tych doświadczeń) na poziomie lokalnym i regionalnym. Badanie koncentruje się na gromadzeniu dowodów na inicjatywy, przykłady dobrych praktyk oraz działania podejmowane przez członków komisji NAT w celu poprawy odporności na katastrofy. Będzie ono oparte na wywiadach przeprowadzonych z członkami komisji NAT na podstawie kwestionariusza. Badanie wyciągnie również wnioski dotyczące korzyści z inwestowania w odporność na katastrofy i przedstawi rekomendacje dla władz lokalnych i regionalnych dotyczące dalszych działań, bazując na historiach sukcesu członków komisji. Historie te pokazują, że inteligentne inwestycje na poziomie lokalnym i regionalnym mogą mieć znaczący wpływ na redukcję ryzyka katastrof. Główna uwaga zostanie skupiona, choć nie wyłącznie, na ekstremalnych zjawiskach pogodowych i katastrofach związanych z klimatem, biorąc pod uwagę ich rosnącą częstotliwość, intensywność i wpływ. Badanie przyczyni się do wymiany wiedzy i dobrych praktyk poprzez gromadzenie i udostępnianie historii sukcesu od członków, którzy zainwestowali w redukcję podatności na zagrożenia i wzmocnienie odporności na katastrofy na poziomie lokalnym i regionalnym. Jako repozytorium przykładów dobrych praktyk, inicjatyw i działań związanych z przygotowaniem na katastrofy i odpornością na nie, badanie ma również na celu wniesienie wkładu w większy i długoterminowy projekt mający na celu mapowanie historii sukcesu w zakresie inwestowania w odporność na katastrofy w terenie.

Warszawa, podobnie jak inne wielkie miasta, stoi przed wyzwaniem zmian klimatycznych, przynoszących coraz częstsze susze, fale upałów, gwałtowne ulewy i powodzie. W odpowiedzi na te zagrożenia stolica wdraża innowacyjną koncepcję „miasta-gąbki”, która ma na celu lepsze zarządzanie wodami deszczowymi. Poprzez zastosowanie rozwiązań retencyjnych miasto zyskuje zdolność zatrzymywania wody na swoim terenie, co pozwala na skuteczne przeciwdziałanie suszom, powodziom oraz redukcję efektu miejskiej wyspy ciepła. Projekt „Miasto-Gąbka” realizowany przez CASE-Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych, przy wsparciu finansowym Fundacji E.ON, ma na celu poprawę odporności Warszawy na zmiany klimatyczne oraz podniesienie jakości życia mieszkańców poprzez wprowadzenie ekologicznych rozwiązań. Składa się on z trzech etapów: Analiza globalnych przykładów wdrażania koncepcji „miasta-gąbki” i dostosowanie najlepszych praktyk do warunków warszawskich. Przygotowanie przewodnika dla wspólnot mieszkaniowych i zarządców budynków, ułatwiającego planowanie, wdrażanie i utrzymanie systemów retencji wody deszczowej oraz zielonych przestrzeni. Działania edukacyjne, w tym warsztaty i kampanie informacyjne, mające na celu zwiększenie świadomości ekologicznej mieszkańców oraz zarządców nieruchomości. Korzyści z realizacji projektu obejmują m.in. skuteczniejsze zarządzanie wodami deszczowymi, redukcję ryzyka powodzi, poprawę mikroklimatu, zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych oraz poprawę jakości powietrza. Miasta, które wdrożyły podobne rozwiązania, odnotowały wzrost zdrowia mieszkańców oraz lepszą jakość przestrzeni miejskiej. Projekt skierowany jest do wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych oraz zarządców powierzchni biurowych, którzy mają kluczowy wpływ na miejską infrastrukturę. Współpraca z Urzędem Miasta Warszawy oraz opracowanie materiałów edukacyjnych zgodnych z miejskimi wytycznymi zapewni skuteczną implementację rozwiązań. Projekt „Miasto-Gąbka” to krok w stronę bardziej zrównoważonego i odpornego na zmiany klimatyczne miasta, a zatem poprawy jakości życia jego mieszkańców.