Klęski żywiołowe: organizacja antycypacyjna i zarządzanie ryzykiem katastrof z perspektywy lokalnej i regionalnej

Badanie zlecone przez Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, analizuje strategie rozwiązania pilnych problemów związanych z dostępnością i zrównoważonością mieszkań w UE. Skupia się na dwóch kluczowych obszarach: roli cyfryzacji w sektorze mieszkaniowym oraz wkładzie inicjatyw gospodarki społecznej. Najważniejsze wnioski: Rola cyfryzacji: Badanie podkreśla, że narzędzia takie jak Modelowanie Informacji o Budynkach (BIM) oraz sztuczna inteligencja mogą usprawnić planowanie, poprawić efektywność energetyczną i zoptymalizować zarządzanie budynkami. Przykłady z Danii, Francji i Holandii ilustrują skuteczne zastosowanie rozwiązań cyfrowych. Wkład gospodarki społecznej: Lokalne, zorientowane na społeczność rozwiązania mieszkaniowe, takie jak spółdzielnie czy społeczne agencje najmu, pokazują wartość inicjatyw non-profit w tworzeniu przystępnych cenowo, odpornych i zrównoważonych środowisk mieszkalnych. Przykłady obejmują projekty w Austrii, Polsce i Hiszpanii. Rekomendacje polityczne: Cele średnioterminowe (do 2030 roku) obejmują harmonizację polityki mieszkaniowej na poziomie UE i integrację platform cyfrowych. Długoterminowe strategie (do 2050 roku) podkreślają rozwój inkluzyjnych modeli mieszkaniowych oraz wykorzystanie innowacji cyfrowych. Badanie konkluduje, że rozwiązanie problemów mieszkaniowych wymaga holistycznego podejścia, łączącego strategie ekonomiczne, środowiskowe i społeczne, a także współpracy między lokalnymi, krajowymi i unijnymi interesariuszami.

Publikacja jest opracowaniem w ramach projektu BioBeo, finansowanego z programu Horizon Europe. Przedstawia strukturalne podejście do integracji edukacji na temat biogospodarki z programami nauczania w różnych środowiskach instytucjonalnych i społecznych. Raport analizuje podmioty zaangażowane w podejmowanie decyzji dotyczących programów nauczania, począwszy od decydentów politycznych i administracji szkolnej, po rodziców, uczniów oraz przedsiębiorstwa. Klasyfikuje on istniejące procedury wprowadzania nowych treści edukacyjnych, uwzględniając inicjatywy nauczycieli, dyrektorów szkół oraz władz rządowych. Zidentyfikowane zostały również główne bariery – prawne, organizacyjne i społeczno-kulturowe – oraz strategie ich przezwyciężania. Głównym przesłaniem raportu jest znaczenie innowacyjnego zarządzania edukacją, które opiera się na partycypacyjnym podejmowaniu decyzji, angażującym szerokie grono interesariuszy. Wśród rekomendacji podkreślono potrzebę elastyczności w projektowaniu programów nauczania, zapewnienia odpowiedniego finansowania, wsparcia zawodowego dla nauczycieli oraz depolityzacji treści edukacyjnych. Raport kończy się odniesieniem do opracowanego w ramach projektu BioBeo programu nauczania, podkreślając kluczową rolę edukacji w promowaniu zrównoważonej i cyrkularnej biogospodarki.

Badanie zlecone przez Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, analizuje strategie rozwiązania pilnych problemów związanych z dostępnością i zrównoważonością mieszkań w UE. Skupia się na dwóch kluczowych obszarach: roli cyfryzacji w sektorze mieszkaniowym oraz wkładzie inicjatyw gospodarki społecznej. Najważniejsze wnioski: Rola cyfryzacji: Badanie podkreśla, że narzędzia takie jak Modelowanie Informacji o Budynkach (BIM) oraz sztuczna inteligencja mogą usprawnić planowanie, poprawić efektywność energetyczną i zoptymalizować zarządzanie budynkami. Przykłady z Danii, Francji i Holandii ilustrują skuteczne zastosowanie rozwiązań cyfrowych. Wkład gospodarki społecznej: Lokalne, zorientowane na społeczność rozwiązania mieszkaniowe, takie jak spółdzielnie czy społeczne agencje najmu, pokazują wartość inicjatyw non-profit w tworzeniu przystępnych cenowo, odpornych i zrównoważonych środowisk mieszkalnych. Przykłady obejmują projekty w Austrii, Polsce i Hiszpanii. Rekomendacje polityczne: Cele średnioterminowe (do 2030 roku) obejmują harmonizację polityki mieszkaniowej na poziomie UE i integrację platform cyfrowych. Długoterminowe strategie (do 2050 roku) podkreślają rozwój inkluzyjnych modeli mieszkaniowych oraz wykorzystanie innowacji cyfrowych. Badanie konkluduje, że rozwiązanie problemów mieszkaniowych wymaga holistycznego podejścia, łączącego strategie ekonomiczne, środowiskowe i społeczne, a także współpracy między lokalnymi, krajowymi i unijnymi interesariuszami.